RAHIM BLAK Inwestycja mieszkaniowa = Rzeźba w przestrzeni publicznej

NOWA PRACA W MAŁYM SALONIE ZACHĘTY:

RAHIM BLAK

Inwestycja mieszkaniowa = Rzeźba w przestrzeni publicznej, 2008
Czyli o tym, jak moje symboliczne działania angażują realne podmioty gospodarcze i publiczne.

Inicjatywa jest próbą „podniesienia do rangi dzieła” inwestycji mieszkaniowej - osiedla 32 domów jednorodzinnych powstających na terenie rezerwatu przyrody – Puszczy Niepołomickiej, 20km na wschód od Krakowa.

Narzucam „artystyczną formę” tradycyjnej działalności operacyjnej dewelopera, dlatego inwestycje mieszkaniową przeobrażam w rzeźbę artysty w przestrzeni publicznej. Dzieje się to za sprawą rytuału artystycznego, na co składa się koncepcja artysty oraz prezentacja projektu w Narodowej Galerii Sztuki „Zachęta”. Pomysł wzbudził duże zainteresowanie wśród deweloperów, którzy nie mają wiele wspólnego ze sztuką, ale słyszeli o galerii Zachęta, której „prestiż”, podniesie wartość inwestycji. Według instytucjonalnej definicji sztuki, sztuką jest to, co świat sztuki, czyli zajmujące się nią instytucje, uznają za sztukę na mocy intersubiektywnych opinii. Według tej definicji, osiedle uznane będzie dziełem sztuki, jeżeli zafunkcjonuje w dyskursie artystycznym, co odbędzie się za sprawą tej wystawy.

Chcemy zrealizować promocję i sprzedaż inwestycji mieszkaniowej poprzez działania artystyczne. Uznając osiedle za dzieło sztuki – znacznie przekroczymy wartość rynkową domów, zdobędziemy tytuł najlepszej inwestycji mieszkaniowej w Krakowie i zbudujemy prestiż dewelopera.

Zbigniew Woźnowski, Supremum Group, Osiedle mieszkaniowe „Siedlisko Niepołomice” jako Rzeźba w Przestrzeni Publicznej, luty 2008

Na arenie swojego dzieła, integruję podmioty z różnych środowisk i różnych profesji, silnie osadzone w realiach świata polityki, biznesu oraz religii. Realizując cele zaproszonych podmiotów, badam zasięg i siłę oddziaływania artysty w sferze społecznego dialogu i w przestrzeni publicznej. Rangę moich eterycznych działań sankcjonują powstające w ich konsekwencji budynki, które określam swoimi „Rzeźbami Użyteczności Publicznej”. Każdy z budynków jest finalnym elementem tworzonego przeze mnie „spektaklu”, artefaktem i jednocześnie obiektem użyteczności publicznej. Dzięki zdeterminowanej postawie poruszyłem fatalistyczny Świat Muzułmański do prac nad budową Meczetu w chrześcijańskim mieście. Firmę deweloperską konfrontuję z Narodową Galerią Sztuki Zachęta, podnosząc budowane przez nią osiedle do rangi dzieła sztuki. W kontekście kultury kawiarnianej wykorzystuję etos artysty do prosperowania klubu nocnego. Obecnie w Krakowie powstają: kompleks 32 domów jednorodzinnych „Siedlisko Niepołomice”, Centrum Kultury Islamu Al-Fan, którego centralnym elementem jest pięciokondygnacyjna świątynia, oraz klub muzyczny Folia Concept usytuowany w XIII wiecznych piwnicach przy Rynku Głównym w Krakowie. Kluczową jest owa symboliczna i jednocześnie realnie stymulująca rola artysty, nie zaś rola wykonawcy.
Aby inwestycję budowlaną określić swoją rzeźbą, wkraczając w sferę publiczną, muszę jednocześnie wynegocjować to, co ważne dla podmiotów pozaartystycznych (muzułmanów, deweloperów, polityków), a przede wszystkim to, co istotne dla sztuki. Artysta inicjuje, stymuluje lub legitymizuje powstawanie inwestycji.

Rahim Blak

Rahim Blak

A Residential Development Investment = A Sculpture in Public Space

2008

Or in other words about how my symbolic activities engage real business and public subjects.

We want to realize the promotion and the sale of a development investment through artistic action. By designating the estate a work of art, we greatly exceed the market value of houses, we earn the title of the best residential development investment in Cracow and gain prestige for the developer.

Zbigniew Woźnowski, Supremum Group, The Residential Estate „Siedlisko Niepołomice” as a Sculpture in Public Space Rzeźba, February 2008

In the frame of my activity, I integrate subjects from different milieus and professions, strongly rooted in the realia of the worlds of politics, business or religion. By realizing the aims of the invited subjects, I investigate the scope and power of artistic activity in the sphere of social dialogue in public space. The status of my esoteric activities is sanctioned by the buildings emerging as a consequence of them and which I designate as my “Public Use Sculptures.” Each of the buildings is the final element in a “spectacle”, an artefact and simultaneously an object of public use.
Thanks to my determined stance, I have managed to move the fatalistic Muslim world to work on the building of a mosque in a Christian city. I have confronted a firm of developers with Zachęta National Gallery of Art, raising their residential development to the rank of a work of art. In the context of café culture, I used the artist ethos to help a night-club to prosper.
Currently in Cracow are being built: a complex of 32 family homes in the “Siedlisko Niepołomice” estate; the Al-Fan Islamic Cultural Centre, whose central element is a five story mosque, and a night club Folia Concept situated in a 13^th century cellar adjacent to the Central Market in Cracow. Key to all of these are the symbolic and at the same time really stimulating role of the artist, not the role of the maker of the projects.
In order to designate a building as one of my sculptures, moving into the public sphere I have to negotiate what is important for extra-artistic subjects (Muslims, developers, politicians) and above all what is important for art. The artist initiates, stimulates and legitimises the emergence of an investment.
The consequences of my artistic practice can be observed in relation to the building investment “Siedlisko Niepołomice” – a development of 32 family homes being constructed on the terrain of a nature reserve: the Puszcza Niepołomicka, 20km East of Cracow.

Rahim Blak