Murale Twożywa

Fot. Karolina Vyšata

budynek Wojewódzkiej Stacji
Sanitarno-Epidemiologicznej

ul Żelazna 76, Warszawa

Między 15 a 18 września powstała ostatnia praca w ramach programu Inne miasto, inne życie. Tym razem do współpracy zaprosiliśmy grupę Twożywo. Po długim wyczekiwaniu na pozwolenie ze strony władz miasta na zajęcie 9 metrów chodnika i pomimo niesprzyjającej aury udało się sfinalizować projekt.

Wielkie podziękowania należą się WSSE, a zwłaszcza panu Waldemarowi Łacie, których cierpliwość i chęć współpracy umożliwiła realizację dzieła.

Grupa artystyczna Twożywo w składzie Mariusz Libel i Krzysztof Sidorek.
Wrzesień 2008, Warszawa

Mural Twożywa porusza ważną dla miasta kwestię
— czystości, dlatego miejsce jej wykonania nie
jest przypadkowe.
Projekt został namalowany na ścianie instytucji
zajmującej się szeroko pojętą higieną i zdrowiem,
dlatego odwołuje się częściowo do tej misji, ale nie
tylko do niej. Czystość rozumiana jest jako warunek
efektywnej organizacji ludzkich skupisk, swoiste
przykazanie cywilizacyjne, w kulturze zaś jako
idea przyświecająca poszukiwaczom czystej formy
w niezrozumiałym chaosie. W skrajnych postaciach
potrzeba czystości zmienia się w nerwicę natręctw
w przypadku jednostek, a w skali społeczeństw —
w neurozę totalitaryzmu. W codziennym życiu każdy
może obcować ze sterylnymi, odczłowieczonymi
przestrzeniami ze szkła i metalu, które mają się kojarzyć
z dostatkiem.

CLEANNESS?
location: 79 Żelazna Street, Warsaw
The mural by the artistic group Twożywo was painted
on the wall of the building of the Regional Sanitary-
Epidemiological Station at 79 Żelazna Street.
This last work to emerge in the context of the project
raises an essential and often overlooked question for
the city: cleanness. It is this that explains the unusual
choice of location for the work.
The project was painted on the wall of an institution
dealing with hygiene and health in the widest
sense, and thus in part it refers to the institution’s
mission, but not only to this. Cleanness, understood
as a condition of the effective organisation of an
agglomeration of people, can be seen as a civilisational
obligation — in culture there is the idea of
seeking pure form in a chaos of misunderstanding.
In extreme forms this can transform in individuals
into obsessive-compulsive disorders, and on a social
scale into the neurosis of totalitarianism. In everyday
life, all of us come into contact with sterile, dehumanised
spaces of glass and metal, which are supposed
to be associated with success.

We thank the Regional Sanitary- Epidemiological Station for their cooperation in the realisation
of this project